دو تُ مُرْدِه رُ تُو یَ گُورْ نِمی ذارَنْ.

دو مرده را در یک گور نمی گذارند. 
این مثل در موقعی گفته می شود که شخصی، کسی را از برخی کارهای منکر نهی کند. شخص خطاکار به نهی کننده در مقام اعتراض می گویند: دو مرده را در یک گور نمی گذارند، یعنی هنگام مرگ و روز حساب از من ضرری به تو و یا از تو سودی به من نمی رسد. 
 
 
(برگرفته از کتابِ لغات و ضرب المثل های کاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)