شتر امام رضا را هم تا چاشت نمی چراند. 

درباره کسی گویند که از او خیری به دیگران نمی رسد و مضایقه دارد که دیگری از او

بهره‌ای ببرد. 

 

(برگرفته از کتابِ لغات و ضرب المثل های کاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)