چِراغی كه به خوُنِه رِواسْ به مَسْجِد حَروُمَ
چراغی كه به خانه رواست به مسجد حرام است.
این ضرب المثل در موقعی گفته می شود كه دو نفر به چیزی احتیاج داشته باشند احتیاج اولی زیادتر و واجب تر از شخص دوم باشد.
(برگرفته از كتابِ لغات و ضرب المثل های كاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)
(اغلب در مورد شخصی گفته می شود كه در بخشش به دیگران زیاده روی می كند در حالی كه خانواده اش نیازمندتر هستند.) «مدیر سایت»