خُمْبِ دُرِّی آدم كُش نِمی شَ
خُنب و دُره ای* آدم كش نمی شود.
این مثل در مورد افراد بی دل و جرأت كه توان انجام دادن كارهای پرخطر را ندارند گفته می شود و منشأ آن این است كه در روزگار گذشته از اردیبهشت ماه به بعد اهالی خنب و درّه برف منطقه كوهستانی خود را بار قاطر می كردند و چنان به سوی شهر می آوردند كه حدود ساعت 8 و 9 صبح به كاشان می رسیدند و آن را برای پالوده به حلوایی ها می فروختند. روزی دو نفر از اهالی خنب و دُره در جمع كردن برف با هم به مشاجره می پردازند، كم كم كار بالا می گیرد و اتفاقاً یكی از آنها كشته می شود. چون خبر به شهر می رسد به هنگام نقل خبر ، یكی تعجب می كند و با توجه به آرامی و بی آزاری مردم خُنب و دره می گوید: خُمْبِ دُرِّی آدم كُش نمی شَ... و این سخن جنبه ی ضرب المثل می گیرد.
(برگرفته از كتابِ لغات و ضرب المثل های كاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)
* خنب و دُرّه دو دهكده است در جنوب غربی كاشان در 12 كیلومتری شهر ، مجاور یكدیگر.