دوُسّی مُو سِرِ جا خُدِش، بُزغالِه هَفْ صنّار.
دوستیمان سرجای خودش بزغاله هفت صد دینار.
در مورد معامله با دیگران گویند كه آشنایی به جای خود، ولی نرخ جنس معیّن است.
(برگرفته از كتابِ لغات و ضرب المثل های كاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)
صنار. [ ص َن ْ نا ] (اِ) در تداول عامه ، مخفف صد دینار است و آن سکه ای بود از مس معادل دو شاهی و ده عدد آن یک قران (یک ریال ) و سالها رایج بود. تاریخ انتشار آن بطور دقیق معلوم نیست ، ولی آنچه مسلم است اینکه در سال 1319 ه . ق . جریان داشته ؛ سپس طبق پیشنهاد شماره 2277 وزارت دارائی و تصویبنامه ٔ هیئت وزیران 16/1/31 از اول تیر ماه 1316 ه . ش . از جریان خارج شده است ، ولی ادامه ٔ جریانش تا سنوات 1324 و 1325 ه . ق . باقی بوده است .(لغتنامه دهخدا)