عَجَبْ وَقْتی یَ كِه سَگْ صاحِبِ خُدِشُ نِمیشْناسَ.

 

عجب هنگامه ای است كه سگ صاحب خودش را نمی شناسد. 

این را در موقعی گویند كه در محلی جار و جنجال و آمد و شد و شلوغی بسیار باشد و هر كسی به كار خود بپردازد و توجهی به حال دیگری نكند. 
 

(برگرفته از كتابِ لغات و ضرب المثل های كاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)