بهلول و خرقه ، نان جو و سركه

در این مورد گویند كه اشخاص كم علاقه كمتر مسؤولیت دارند .

(برگرفته از كتابِ لغات و ضرب المثل های كاشانی ؛ تألیف حسن عاطفی ؛ انتشارات مرسل)

گویند در زمان های گذشته روزی بین بهلول و پادشاه زمانش بحثی در می گیرد در مورد سؤال و جواب روز قیامت و از این قبیل ؛ بهلول معتقد بوده كه هر كس دلبستگی بیشتری در این دنیا داشته باشد جواب دادن در آن دنیا برایش سخت تر خواهد بود . بالاخره برای ثابت كردن این موضوع با شاه قرار می گذارند كه تلی از زغال گداخته فراهم شود و به نوبت پابرهنه روی آتش بروند و خوراك و لباس های تنشان را نام ببرند .
بهلول ابتدا پابرهنه می پرد روی زغال ها و سریع می گوید : « بهلول خرقه ، نون جوُ سركه » و قبل از اینكه آسیب چندانی به كف پاهایش وارد شود از روی زغال ها كنار می پرد . اما شاه برای نام بردن تمام انواع غذا هایی كه هر وعده استفاده می كرد و لباس های رنگارنگ تنش نیازمند صرف مدت زمان زیادی روی آتش بود. این ضرب المثل برای یادآوری لزوم ساده زیستی نیز به كار می رود . « مدیر سایت »